Od dwóch tygodni eksplorujemy Grenadę, która oprócz tego, że jest wyspą przypraw – piękne drzewa gałki muszkatołowej można spotkać prawie wszędzie – produkuje również rum. Na wyspie znajdują się trzy gorzelnie, jednak najbardziej znana i największa jest ta, którą mieliśmy okazję zwiedzić.
Historyczna i wciąż czynna, do dnia dzisiejszego utrzymująca pierwotne metody produkcji trunku, gorzelnia River Antoine Estate założona została w 1785 roku. Od dnia powstania niewiele się tu zmieniło. W użyciu są wciąż takie same urządzenia do produkcji rumu jak stalowe kadzie, miedziane alembiki czy młyn produkcji G. Fletcher & Co. London & Derby. Spacerując po całej posiadłości ma się wrażenie, jakby zwiedzało się pracujące muzeum.
Całkowita powierzchnia River Antoine Estate to 162 hektary, na które składają się lasy z malowniczym jeziorem w kraterze i organiczne pola trzciny cukrowej. Trzcina ścinana jest ręcznie przez mężczyzn i porcjowana na pół metrowe kawałki, które następnie wiązane są przez kobiety w małe pęki przy użyciu liści trzciny.
Tak przygotowana trzcina trafia z pola do młyna, gdzie poddana zostaje kilkakrotnemu miażdżeniu.
Koło młyńskie napędzane jest wodą pozyskiwaną z jeziora.
Łodygi z odpadu składowane są w jednym miejscu i suszone na słońcu. Część wykorzystywana jest jako naturalny nawóz na polach uprawnych, część natomiast przeznaczona jest do palenia pod kadziami.
Wyciśnięty sok drewnianym korytem trafia do budynku obok, gdzie przechodzi proces filtracji. Do soku dodane zostaje wapno, które działa oczyszczająco i reguluje poziom kwasowości. Sok następnie zostaje podgrzany w pięciu stalowych kadziach. Kadzie różnią się od siebie rozmiarem i rozstawione są w różnej odległości od ognia co sprawia, że sok podgrzewany jest do różnej temperatury, od wysokiej do bardzo wysokiej.
Z procesu podgrzania soku uzyskuje się gęsty syrop, który po wystygnięciu transportowany jest do sąsiedniego pomieszczenia, gdzie leżakuje w ogromnych zbiornikach i bez dodania drożdży, w sposób naturalny fermentuje przez tydzień.
Syrop następnie trafia do dwóch miedzianych alembików, które podgrzewane są drewnem do temperatury 250 stopni Celcjusza. Zajmuje się tym doświadczony palacz, który wie jakiego gatunku i jaką ilość drewna wrzucić do pieca, aby uzyskać odpowiednią temperaturę.
Skroplony rum grawitacyjnie trafia do pomieszczenia obok, gdzie przechodzi test jakości.
Rum sprzedawany jest w dwóch postaciach – 69% i 75%. Jeśli uzyskany alkohol jest za słaby, trafia ponownie do alembików i przechodzi proces destylacji jeszcze raz. Kiedy jest już wystarczająco mocny, rozcieńczony zostaje źródlaną wodą i ręcznie rozlany do butelek.
River Antoine produkuje około 850 litrów rumu tygodniowo przez 52 tygodnie w roku. Rum jest na tyle popularny i lubiany przez mieszkańców Grenady, że 100% produkcji zostaje skonsumowana tylko przez lokalnych. Gorzelnia na dzień dzisiejszy nie jest w stanie zwiększyć produkcji trunku, gdyż musiałaby zainwestować grube pieniądze w nowy, bardziej wydajny destylator, tym samym nie może pozwolić sobie na export.
Hasłem reklamowym gorzelni jest „DON’T SAY RUM, SAY RIVERS”, które idealnie przyjęło się wśród mieszkańców. Na pytanie jaki preferują alkohol, odpowiadają – pijemy rivers!